زندگینامه شهید رجب برارپور :

یکی دیگر از جانبازان عرصه جهاد و شهادت شهید بزرگوار رجب برار پور است که با

شهادتش به خاکیان آموخت که جاودانگی در ذات آدمیست و او چه خوب فهمید خدایش

را و چه زیبا پیمود راهش را.

 رجب برارپور در اول اسفند ماه سال 1349 در خانواده ای مذهبی و متدین چشم به

جهان گشود. انتخاب نام وی بر عهده مادر بزرگش بود و از همان دوران کودکی مورد

عالقه اعضای خانواده بود. قبل از دوران مدرسه به کالس قرآن می رفت. دوران پنج ساله

ابتدایی و سه ساله راهنمایی را در همان روستای درزی نقیب گذراند. وی حین تحصیل

به اشتغال نیز می پرداخت.

 به هنر نقاشی عالقه فراوان داشت و اوقات فراغت خود را به کشاورزی، خواندن کتاب

و نقاشی می گذراند. عالوه بر مطالعه ی قرآن، به کتابهای دینی و مذهبی عالقه مند بود.

در ماه های محرم و رمضان در مسجد فعالیت می کرد، به پدر و مادر عالقه فراوان داشت

و به دیگران نیز توصیه می کرد که به آنان احترام بگذارند.

1- برگرفته از نشریه سبز سرخ، مهدی مرتضوی

 * اقتباس از پرونده شهید؛ موجود در ستاد یادواره شهدای شهرستان بابلسر

بسمه تعالی

* فرازهایی از وصیتنامه شهید :

 ای مردم که از جان و مال خود دست کشیدید و در نظام جمهوری اسالمی فریاد بر

آوردید؛ نه سازش نه تسلیم، نبرد با آمریکا، اسالم به شما افتخار می کند. به امام حسین

)ع( اقتدا کنیم و در صحنه کارزار و جنگ با کفار باشیم.

 پدران و مادران و برادران و خواهران حزب اهلل! سعی کنید در نماز های جمعه و

ً در

جماعت و نیز در دعاهایی که در مساجد برگزار می گردد، شرکت کنید و مخصوصا

دعای پر فیض کمیل و توسل.

 ای برادران و خواهرانم! امیدوارم که شما همانند برادران و خواهران شهید داده ی دیگر

باشید و از اینکه برادر خودتان را در راه خدا دادید، خوشحال باشید و افتخار کنید که فقط

در راه خدا شهید دادید و امیدوارم که خداوند به شما صبر بدهد.

 بسیار خوش برخورد و مهربان بود و مردم محله به او عالقه فراوان داشتند و به همه

احترام می گذاشت. وی بعد از اتمام دوران راهنمایی در سن 16 سالگی از طریق سپاه

بابل به عنوان بسیجی به ندای روح بخش امام زمانش لبیک گفت و راهی جبهه های حق

علیه باطل گردید.

 سر انجام این کبوتر عاشق و دلداده بعد از سه ماه حضور در جبهه در تاریخ 12/15/

1367 در منطقه حلبچه، به دلیل برخورد تیر به شکم و سر، اشهدگویان دنیا را به مقصد

عنداهلل ترک گفت و روزی خور سفره ی عشق گردید.

* یاد و خاطره :

 مادر شهید: شهید بزرگوار قبل از اینکه به جبهه برود، همیشه در منزل قاب عکس

خود را باالی دست می گرفت و به مادر نشان می داد و می گفت: این گل پرپر از کجا

آمده، از سفر کرب و بال آمده، من در جواب پسر شهیدم می گفتم: این حرفها را به من

مادر چرا می زنی؟ شهید می گفت: این کار را می کنم تا شهادت من عادی شود.

 به فرزندانتان بگویید که در چه راهی به شهادت رسیدند. دخترانتان را با سیره حضرت

زهرا )س( و زینب )س( آشنا کنید و آنها را با حجاب و طبق روش اسالمی بزرگشان کنید،

پسرانتان را نیز با ائمه اطهار آشنا و به راه شهدا راهنمایی کنید، تا زمانی که بزرگ شده

اند مانند شهدا از اسالم و دینشان دفاع کنند و به شهادت برسند.